LOADING IMAGES
دی اتیل اتر
Diethyl Ether
| مشخصه | مقدار |
|---|---|
| فرمول مولکولی | C4H10O۱ |
| جرم مولی | ۷۴٫۱۲ g mol−1 |
| شکل ظاهری | Colorless liquid |
| چگالی | 0.7134 g/cm3 liquid |
| دمای ذوب | −۱۱۶٫۳ °C, 156.9 K, −۱۷۷٫۳ °F |
| دمای جوش | ۳۴٫۶ °C, 307.8 K, 94.3 °F |
| انحلال پذیری در آب | 69 g/L (20 °C) |
| ضریب شکست (nD) | 1.353 (20 °C) |
| گرانروی | 0.224 پواز (25 °C) |
| گشتاور دوقطبی | 1.15 D (gas) |
Diethyl Ether چیست ؟
اینیک مایع بی رنگ، بسیار فرار، بوی شیرین و بسیار قابل اشتعال است. دی اتیل اتر یادر عنوانی دیگر، یک ترکیب آلی در کلاس اتر با فرمول 2O است که گاهی اوقات به اختصار Et2O نامیده می شود. معمولاً به عنوان حلال در آزمایشگاه ها و به عنوان مایع راه اندازی برای برخی موتورها استفاده می شود.
دی اتیل اتر برای چه مواردی استفاده شد؟
دی اتیل اتر به دلیل ویژگی های آن به طور گسترده در بسیاری از کشورها به عنوان یک عامل بیهوشی مورد استفاده قرار گرفت، اما سپس در دهه 1960 با مواد دیگری جایگزین شد.دی اتیل اتر (CAS 60-29-7) جزء سیالات اولیه است و به عنوان حلال در ساخت رنگ های مصنوعی و پلاستیک استفاده می شود.
چه کسی دی اتیل اتر را کشف کرد ؟
والریوس کوردوس
اتر (دی اتیل اتر) اولین بار در سال 1540 توسط والریوس کوردوس، گیاه شناس پروسی تهیه شد. کوردوس با تقطیر اسید سولفوریک (روغن ویتریول) با شراب غنی شده، ترکیبی را تولید کرد که در آن زمان به نام «اتر سولفوریک» شناخته می‌شد تا «Oleum vitrioli dulce» (روغن شیرین ویتریول) را بسازد .
اولین بار چه زمانی از اتر استفاده شد؟
اولین نمایش عمومی موفق اتر در بیمارستان عمومی ماساچوست برگزار شد. در 16 اکتبر 1846، اولین نمایش عمومی موفقیت آمیز استفاده از اتر برای بیهوشی جراحی انجام شد و جراحی بدون درد را ممکن کرد.
آیا هنوز از دی اتیل اتر استفاده می شود؟
دی اتیل اتر به عنوان یک بیهوشی عمومی منسوخ شده است . بسیار قابل اشتعال است و بنابراین با تکنیک های مدرن جراحی و بیهوشی سازگار نیست. بوی نامطبوع دارد و غشاهای مخاطی را تحریک می کند که اینمورد می تواند باعث سرفه، زور زدن، اسپاسم حنجره و ترشح بیش از حد بزاق شود.
